Κυριακή 11 Οκτωβρίου 2015

Σαν τη Θεσσαλονίκη δεν έχει. . γιατί δεν έχει;;

Είναι που σαν τη Θεσσαλονίκη δεν έχει.. (που μακάρι να είχε.. για να πηγαίναμε και όλοι οι υπόλοιποι που τώρα δεν μπορούμε ..) 

Είναι που αυτός ο αέρας της Θεσσαλονίκης, έχει άλλη μυρωδιά..
Είναι και που όλα στη Θεσσαλονίκη, είναι και γίνονται διαφορετικά..
Είναι που στη Θεσσαλονίκη, μπορεί να περπατήσεις χιλιόμετρα και να μην το καταλάβεις, γιατί πάντα, υπάρχει κάτι ωραίο γύρω σου να δεις..

Είναι και αυτή η προφορά της Θεσσαλονίκης, που μόνο την ακούς και χαλλλαρώνεις..
Είναι που μπορεί να βρέχει καταρρακτωδώς αλλά εσένα δε σε πειράζει, γιατί είσαι στη Θεσσαλονίκη ..
Είναι που μπορεί να κάνει κρύο, ακόμα και να χιονίζει , αλλά εσύ το χαίρεσαι, γιατί είσαι στη Θεσσαλονίκη..
Είναι και αυτή η ζέστη, στη Θεσσαλονίκη, που ακόμα και αν φύγεις, στον γυρισμό, όταν τα φώτα της, αρχίζουν να φαίνονται από μακριά, ασυναίσθητα, εύχεσαι να επιταχύνει ο χρόνος, για να βρεθείς κοντά της πάλι. .
Είναι που ακόμα και τα σκουπίδια στη Θεσσαλονίκη, μυρίζουν ωραία . .

(Είναι που μου έχει λείψει απίστευτα . .
και .. θα μου λείπει πάντα . . )
(και «με» και «σε» και «λλλλλλ» .-)

της Νατάσας Μυλωνά

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου